అమ్మకు ప్రేమతో - మా అమ్మాయి వీణాధరి నాకు రాసిన ఉత్తరం -5

 అమ్మా... ఎలా వున్నావు.

ఎన్నిరోజులైందమ్మా నీకు ఉత్తరం రాసి. రోజులు తొందరగా గడిచిపోతున్నాయి. కానీ పాతజ్ఞాపకాలు తవ్వుకుంటూ వస్తున్నాయి. మొన్న నువ్వు నీ టైమ్ లైన్ లో నవంబర్ 14న మా పాత జ్ఞాపకాల ఫొటోలు పెట్టావు కదా... అవి చూడగానే నాకు బలే సంతోషంతా అనిపించింది. 

మేము వాళ్ళ ప్రోగ్రాములో పాల్గోవడం అనేది అనుకోకుండా బలే జరిగింది. నువ్వు మమ్మల్ని రెగ్యులర్ గా బాలభవన్ కి తీసుకెళ్ళేదానివి కదా. వాళ్ళు నవంబర్ 14 ప్రోగ్రాం కి పిల్లలు చాలామంది కావాలంటే నువ్వు మన బిల్డింగ్ లో వున్న సౌమ్య, సౌజన్య, కామేశ్వరి, ఇంకా నా ఫ్రెండ్స్ రమ్య, సౌమ్య, నన్ను, చిన్నుగాడిని మొత్తం ఒక పదిమంది పిల్లల దాకా పోగేసి తీసుకెళ్ళావు. వాళ్ళు చాలా సంతోషించారు. 

మాకందరికీ - బచ్చే హమ్ బాలభవన్ కి - కవాలి మా అందరికీ నేర్చించారు. వాళ్లు దానికి డ్రెస్ ల కోసం చిన్నుగాడిని వాళ్ళతోబాటు కోటీ తీసుకెళ్తే చిన్నవాడు కదా వాళ్ళు ఎక్కడైనా వదిలేస్తారేమోనని నువ్వూ, నేనూ ఎంత కంగారు పడ్డామో కదా... వాడు మాత్రం భయం లేకుండా వెళ్ళిపోయాడు. 

మొత్తానికి వాళ్ళు వచ్చాక అందరం కలిసి బాలభవన్ బస్ లో శిల్పారామం వెళ్ళాం. సౌమ్యావాళ్ళ మమ్మీ అందరికీ చపాతీ తీసుకుని వచ్చారు. చాలా బావుంది. అందరం అదే తిన్నాం. నాన్న మా అందరికీ ఫొటోలు తీశారు. ఈ ఫొటోలే మా తీపి గుర్తులు. ఆ రోజులు ఎంత బావుండేవో కదమ్మా. ఎక్కడ ప్రోగ్రాం అయినా మా అందరినీ నువ్వు బలే తీసుకుని వెళ్ళేదానివి.
చిన్నుగాడు, నేను ఇవన్నీ మాట్లాడుకుంటూ కూర్చున్నాం.

ఇంకా కొన్ని విశేషాలతో మళ్ళీ రాస్తాను. ఉంటానమ్మా....

నీ వీణ