జ్ఞాపకాల పొదరిళ్ళు ఆ వూళ్ళు -3
ఏలేటి పాడులో పెళ్ళి
1975లో అమ్మ మేనమామ పట్టెయ్యశాస్త్రులుగారి అమ్మాయి రత్నం పెళ్ళికి నేను అక్కలిద్దరూ వెళ్ళాం. ఇంకా చదువుకుంటున్న రోజులు. పల్లెటూళ్ళలో పెళ్ళి చూద్దామని వెళ్ళాం.
మా అమ్మ పుట్టిన ఇంట్లోనే ఆ పెళ్ళి జరిగింది.
ఇప్పటిలాగా ఆర్భాటాలు లేవు. ఆర్టిఫిషియల్ పెళ్ళి కాదు.
వూళ్ళో వున్న జనాభాలో చాలా మంది వీళ్ళ బంధువులే అవడంతో అందరూ పెళ్ళికి వచ్చారు. అదో నిండుతనం.
పెళ్లంటే తాటాకు పందిళ్లు.. మామిడాకుల తోరణాలు.. అరిటాకుల భోజనాలు.. కొసరికొసరి వడ్డింపులు.. ఆత్మీయ పలకరింపులు... అనుబంధాలు ఆప్యాయతలు
ఇంటిముందర చక్కటి తాటాకు పందిరి. దానికి వూగిసలాడుతున్న మామిడి తోరణాలు. పందిరి గుంజలకి వచ్చేవారిని ఆహ్వానిస్తున్నట్లు చేతులు చాస్తున్న పచ్చటి కొబ్బరి ఆకులు, గెలలతో అందంగా అరటి చెట్లు. ఇంటిముందు చక్కటి సన్నాయి వాయిద్యం.
చక్కటి లంగా వోణీల్లో, పొడవైన జడలు, జడనిండా పువ్వులతో కిలకిలలాడుతూ తిరుగుతున్న ఆడపిల్లలు. మొహమంతా నిండుతనం - పెద్దరికం ఉట్టిపడే చీరలతో, పంచెలతో హుందాతనంతో పెద్దవాళ్ళు.
ముందురోజు ఇంటి మేడమీడ ఆకాశాన్ని చూస్తూ చుక్కలు లెక్కపెడుతూ, ఉండి ఉండి శరీరాన్ని తాకుతున్న చల్లగాలి ఆటలని ఆస్వాదిస్తూ, పెళ్ళివాళ్ళ హడావుడి కబుర్లు వింటూ పడుకున్నాం. ఎప్పుడు నిద్రపట్టిందో… మళ్ళీ హడావుడి వినిపిస్తే లేచి చూసేసరికి తెల్లవారగట్ల 3.30కి ముహూర్తం అని రెడీ అవుతున్నారు.
మేమూ లేచి రెడీ అయి పెళ్ళికి వెళ్ళాం. పెళ్ళి జరుగుతూనే వుంది. మాకేమో నిద్ర. మా మూడో అక్క ఉమ అయితే కాఫీ కావాలని అడిగింది. ఇప్పటిలాగా గ్యాస్ స్టౌవ్ లు కాదు. మొత్తానికి నాలుగు గంటలకి వంటవాళ్ళు వచ్చి అందరికీ చక్కగా బంగారంలా మెరుస్తున్న ఇత్తడి గ్లాసులలో చిక్కటి కాఫీ అందించారు.
పెళ్ళి అవగానే ఇప్పటిలాగా టిఫిన్లు, తర్వాత భోజనాలు కాదు. ఇంకోసారి కాఫీ అందించారు. పొద్దున్న పదిగంటలకల్లా - బూరెలు, పులిహోర, ముద్దపప్పు, వంకాయి కూర, పనసపొట్టు కూర, ముక్కల పులుసు, కమ్మటి పెరుగు. ఆ పెళ్ళి ఆనందంగా అలా జరిగింది. అదో చక్కని అనుభూతి.
పాతరోజులే వేరులెండి...ఎప్పటికప్పుడు..కిందకు జారుతుంటే..జ్ఞాపకాల ముసురు పైకి లేస్తుంది
రిప్లయితొలగించండి