ఎన్నో రకాలుగా ఎదురీదితేనే జీవితం - 91
నా జీవిత కదంబం. నా జీవితంలో జరిగిన వివిధ సంఘటనలు, వివిధ ప్రదేశాలకి నేను వెళ్ళిన స్థలాలలో అనుభూతుల, అనుభవాల, జ్ఞాపకాల సమాహారం.
22, జూన్ 2023, గురువారం
ఎన్నో రకాలుగా ఎదురీదితేనే జీవితం - 91 ఉద్యోగాల్లో పడే ఇబ్బందులు కొన్ని, శారీరకమైన ఇబ్బందులు మరికొన్ని
18, జూన్ 2023, ఆదివారం
***పడిలేచే కడలి తరంగంలా నేను*** - 90
***పడిలేచే కడలి తరంగంలా నేను*** - 90
11, జూన్ 2023, ఆదివారం
***స్వేచ్ఛా విహంగాలు విజయవంతమైన క్వారంటైన్ ఘట్టం*** - 89
***స్వేచ్ఛా విహంగాలు
విజయవంతమైన క్వారంటైన్ ఘట్టం*** - 89
మూడు రోజుల ప్రయాణం... ఎట్టకేలకు క్షేమంగా చేరిన గమ్యం.
గూటికి చేరేముందు దాటవలసిన మరో పెద్ద అగాధం క్వారంటైన్
అదో పంజరమా... అదో ఖైదా...
ఏమో... అనుభవించిన వాళ్ళకే
తెలుస్తుంది.
అదీ ఆస్ట్రేలియాలాంటి దేశాల్లో... అన్నీ ఉచితంగానే ఇచ్చినా ఈ ప్రక్రియ కఠినంగానే వుంది కాబట్టే 400 మందీ ఆరోగ్యంగా ఇంటికి వెళ్ళారు.
ఎయిర్ పోర్ట్ నుంచి నేరుగా
ఫైవ్ స్టార్ హోటల్లో మెత్తటి పరుపులు, ఎ.సి., చలేస్తే హీటర్, వైఫై టీ.వీ. అన్ని హంగులూ ఉన్న అదోరకమైన ఖైదులో పెట్టేశారు.
* * *
మూడురోజుల ప్రయాణంలో బాగా
అలిసిపోయి మూడురోజులు బాగా నిద్రపోయి విశ్రాంతి తీసుకున్నారు. ఇక నాలుగో రోజునుంచి
మా చిట్టిపాపాయితో మా అమ్మాయి ఒక్కత్తీ నాలుగు గోడల మధ్యన ఎలా మేనేజ్
చేసుకోగలిగిందో... చెప్పాలంటే ఓ పెద్ద కథ రాయచ్చు.
పాపకి 7వనెల వచ్చింది.
ఇప్పుడిప్పుడే అన్నీ బాగా తెలుస్తున్నాయి. 14 రోజుల ముందు వరకూ ఇంట్లో 5గురి మధ్య ఆనందంగా ఆడింది. ఎందుకు అక్కడుందో ఏమీ
అర్థంకాలేదు. మా దగ్గరున్నప్పుడే పిల్లల పాటలు కంప్యూటర్ లో చూడ్డం అలవాటయ్యింది
కాబట్టి. కాసేపు అవి చూసేది.
వాళ్ళ నాన్న - నానమ్మ, తాతయ్యలతో - మాతో
నాలుగైదుసార్లు వీడియో కాల్స్, పేచీలు, ఏడుపులు, పలకరింపులు, ఆటలు, మేము చూస్తూ వుండడం తప్ప ఏమీ చెయ్యలేని పరిస్థితి. మేము
మాట్లాడితే కొంత ఉపశమనం అంతే...
ఇక రోజులు గడుస్తున్నకొద్దీ
తను అమ్మే ఎందుకున్నారో ఆ చిన్న మెదడులో ఆలోచనలు కావచ్చు. తెలియకుండానే వాళ్ళమ్మ
బుగ్గలు కొరకడం, జుట్టు
పీకడం, మీదపడి
కుమ్మడం లాంటివి చేసింది.
కాకపోతే వాళ్ళమ్మ పాడిన
పాటలకి నోరుమెదపడం, కూచోవడం, అన్నీ పట్టుకుని నుంచోవడం
నేర్చుకుంది. వాళ్ళు ఇచ్చిన బేబీ ఫుడ్ ఇష్టంగా తినేది. నిజంగా ఎవరూ లేకుండా నాలుగు
గోడల మధ్యన 14 రోజులు గడపడం చాలా కష్టం.
* * *
క్వారంటైన్ వివరాల్లోకి
వెడితే…
400 మందికి రూములు ఏర్పాటు చేసి, తలుపు తీసుకుని బయటికి
రావద్దని చెప్పి నాలుగు గోడల మధ్య బంధించేశారు. ఎవరైనా బయటి వస్తారేమోనని ఒక్కో
ఫ్లోర్ కి సెక్యూరిటీ గార్డ్ ని పెట్టారు.
వాళ్ళు పొద్దున్న అల్పాహారం, మధ్యాహ్నం భోజనం, రాత్రి భోజనం ఏ టైముకి అవి
గుమ్మం ముందు పెట్టేసి వెళ్ళిపోతారు. వీళ్ళు మ్యూజియంలో బొమ్మ గడియారం కొట్టి
డింగ్ మని లోపలికి వెళ్ళిపోయినట్లు అవి తీసుకుని వెంటనే లోపలికి వెళ్ళిపోవాలి.
వీళ్ళు తినేసిన తర్వాత ఖాళీవన్నీ బయట పెట్టేస్తే వాళ్ళు తీసుకుని వెళ్ళిపోతారు.
వీళ్ళు రూంలోంచి మాత్రం
బయటికి రాకూడదు. రోజూ మాత్రం మెడికల్ డిపార్ట్ మెంట్ వాళ్ళు ఏదైనా సమస్య ఉంటే
చెప్పమని ఫోన్ లో
పలకరించేవారు, అవసరమైతే
వచ్చి తగిన సేవలు అందించేవారు. వీడియోకాల్స్ లో మాట్లాడేవారు.
నాలుగు గోడల మధ్య పెద్ద
వాళ్ళు అయితే ఫర్వాలేదు. పిల్లలతో ఉన్నప్పుడు కొంచెం కష్టమే... మరి. ఒకరోజు ముందు
కరోనా టెస్ట్ చేసి అందరినీ ఖైదులోంచి విడుదలచేశారు.
పాప ఒక్కసారి బయటికి
వచ్చేసరికి బాగా ఏడ్చింది.
మెల్లగా బయటి వాతావరణానికి
అలవాటు పడాలి.
ఇంటికి వెళ్ళిపోయారు.
మొత్తానికి కథ సుఖాంతం.
6, జూన్ 2023, మంగళవారం
*** మా అమ్మాయి వీణ 6 నెలల పాపతో మూడురోజుల సాహస యాత్ర *** - 88
*** మా అమ్మాయి వీణ 6 నెలల పాపతో మూడురోజుల సాహస యాత్ర *** - 88
హైదరాబాద్ నుంచి చెన్నై 17 గంటలు
చెన్నై నుంచి దోహా 5 గంటలు
దోహా నుంచి పెర్త్, ఆస్ట్రేలియా 11.5 గంటలు
అసలు హైదరాబాద్ నుంచి పెర్త్ కి ప్రయాణం 9.30 గంటలు మాత్రమే.
పాపని తీసుకుని అందరితో ఆనందంగా గడపాలని ఇండియా వచ్చింది. రెండున్నర నెలలు తెలియకుండా రోజులు గడిచిపోయాయి. మధ్యలో వచ్చిన కరోనా లాక్ డౌన్ ఎన్ని రోజులు వుంటుందో తెలియదు. మళ్ళీ ఆస్ట్రేలియా తిరిగి వెళ్ళాలని గుబులు. అతలాకుతలం అవుతోంది.
పంపించాలంటే మాకూ టెన్షనే. వెళ్ళకపోతే అక్కడ జాబ్ పోతుందని భయం. అక్కడికి వెళ్ళిపోతే ఈ టైమ్ లో వాళ్ళకి గవర్నమెంట్ నుంచి కొంత ఆర్థిక సాయం వుంటుంది. సరే దూకాలా వద్దా... దూకాలా వద్దా... అనుకునే కన్నాదూకేస్తే తరవాత సంగతి తర్వాత. నేను మా పిల్లలకి అదే చెప్పేదాన్ని. అది ఇక్కడ మా అమ్మాయి ఉపయోగించుకుంది.
ఈలోపున ఆస్ట్రేలియన్ హై కమీషన్ ఇండియాలో వుండిపోయిన ఉన్నవాళ్ళందరి సమాచారం సేకరించారు.
చెన్నై, కలకత్తా, ఢిల్లీ, బొంబాయిల నుంచి విమాన సర్వీసులు దోహా మీదుగా ఆస్ట్రేలియాలో వివిధ ప్రాంతాలకి ఏర్పాటు చేశారు. ఈ ప్రాంతాలకి చేరడానికి దగ్గరలో వున్న ప్రాంతాల నుంచి ఇంక్రెడిబుల్ ఇండియా బస్ లు ఏర్పాటు చేశారు.
మా అమ్మాయి హైదరాబాద్ నాంపల్లిలో 28వ తేదీ ఉదయం మా అబ్బాయి బస్ ఎక్కించి వచ్చాడు. వచ్చిన దగ్గర నుంచీ వాడు ఒకటే బాధపడిపోవడం. ఎలా వెడుతుందో అనే టెన్షన్ మరి.
అంతా సవ్యంగానే జరుగుతోంది అని బస్సు బయల్దేరి ఆంధ్రప్రదేశ్ చేరింది. ఆంధ్రప్రదేశ్ బోర్డర్ లో ఆటంకం. ఇంకేవో పర్మిషన్లు కావాలని నాలుగు గంటలు ఆపేశారు. పిల్లలతో ఉన్నారని జాలి కూడా చూపించకుండా ఆపేశారు.
అక్కడ నుంచి వీళ్ళు చెన్నై చేరేసరికి అర్థరాత్రి అయ్యింది. అక్కడ ఫార్మాలిటీస్ అన్నీ పూర్తి చేసి హోటల్ రూం లో రెస్ట్ తీసుకోమన్నారు. అయితే వీళ్ళగురించి ఎప్పటికప్పుడు ఆస్ట్రేలియన్ గవర్నమెంట్ కేర్ తీసుకోవడం మొదలుపెట్టింది.
29 ఉదయం పది గంటల నుంచి అందరికీ టెంపరేచర్ చూసి, మధ్యాహ్నం
చెన్నై నుంచి దోహా ఫ్లైట్ ఎక్కించారు. 5 గంటలు ప్రయాణం. ప్రయాణంలో పాప ఆటలతో బాగా
సహకరించింది.
రాత్రి 8 గంటలకి దోహాలో ఫ్లైట్ దిగాక లాంజ్ లో 8 గంటలు బ్రేక్. అక్కడ మళ్ళీ 30 తెల్లవారుజామున 4 గంటలకి పెర్త్ విమానం ఎక్కారు. 11.5 గంటలు ప్రయాణం. పాప చాలాసేపు నిద్రపోవడం, ఆడుకోవడంతో ఎక్కువ ఇబ్బంది అవలేదు. అమ్మయ్య అనుకుంది పాపం.
మొత్తానికి పెర్త్ చేరేసరికి 30వ తేదీ సాయంత్రం 8 గంటలు అయ్యింది. అక్కడ మళ్ళీ టెంపరేచర్ చూసి నోవాటెల్ హోటల్ లో రూంకి రాత్రి 11.30 కి క్వారంటైన్ కి పంపించారు. మొత్తానికి మా అల్లుడు శేఖర్ ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు.
మొత్తానికి ఆ గడ్డ మీద అడుగుపెట్టారు. ఇదీ కథ.
15 రోజులు 6 నెలల పాపతో రూంలోంచి బయటికి
వెళ్ళకుండా క్వారంటైన్ లో ఎలా వుందో మళ్ళీ చెప్తాను.