అమ్మా!
ఎలా వున్నావు? మళ్ళీ ఉత్తరం రాస్తున్నాను. ఏమిటో ఫోన్ లో ఏం మాట్లాడుకున్నా ఉత్తరంలో మనసు విప్పి రాస్తుంటే చాలా బావుంది. నీతో మళ్ళీ అన్నీ పంచుకోవడం చాలా సంతోషంగా వుంది.
నువ్వు నన్ను కేర్ సెంటర్లో దింపిన మొదటి మూడు రోజులూ బాగా ఏడ్చానని చెప్పావు కదా! పాపం తాతా వాళ్ళు నాతో ఏం ఇబ్బంది పడ్డారో. తర్వాత నేనంటే వాళ్ళకి చాలా ఇష్టం అయిపోయింది కదూ!
మొత్తానికి నేను వాళ్ళకి అలవాటు పడ్డాను కదా! నువ్వు ఆఫీస్ కి వెళ్ళేటప్పుడు నన్ను దింపగానే నేను పరిగెత్తుకుని వెళ్ళిపోయేదాన్నని చెప్పావు. అక్కడ ఇంకా చిన్న పిల్లలు వుండేవారు కదా! బాగా ఆడుకునేదాన్ననుకుంట.
అక్కడ ఎంతమంది పిల్లలున్నా తాత నన్ను మాత్రమే ఎత్తుకుని తిప్పేవారని, నన్ను తన పక్కనే మంచం మీద పడుకోపెట్టుకునేవారని, తనే అన్నం తినిపించేవారని నువ్వు చెప్పింది మాత్రం బాగా గుర్తుంది. సీత ఆంటీ కూడా బాగా ఆడించేవారని చెప్పావు. ఒకసారి నాకు వాకర్ కొని దానితో నన్ను నడిపిద్దామని అందులో నిలబెడితే నేను పడిపోయి నా మూతికి దెబ్బ తగిలితే, సాయంత్రం నువ్వు వచ్చేసరికి ఆంటీ ఏడుస్తూ చెప్పారని చెప్పావు. పాపం భయపడినట్లున్నారు. ఏంటో అమ్మా ఇవన్నీ తలుచుకుంటుంటే ఆ రోజుల్లోకి వెళ్ళిపోయినట్లుంది.
ఇంకా నీకు చాలా విషయాలు రాయాలి. మళ్ళీ రేపు రాస్తాను.
ఉంటా అమ్మా!
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి