మనవరాలా మజాకానా.... మనవరాలు ఆర్ణ ముచ్చట్లు - 8

మనవరాలా మజాకానా.... మనవరాలు ఆర్ణ ముచ్చట్లు - 8

వీణా లేచేలోపున టిఫిన్ రెడీ చెయ్యాలని తనకంటే ముందుగానే లేచి రెడీ చేశాను.  పాప కదిలితే లేస్తుందని తనూ చివరకి ఒదిగి పడుకునేది. దాంతో తనకీ సరిగా నిద్ర వుండేది కాదు.  వీణా లేస్తుండగానే పాప కూడా లేచేసేది.  ఈ లోపున మా టీలు, టిఫిన్ లు అయిపోయేవి. నేను పాపని ఎత్తుకుంటే తను టిఫిన్ తినేసేది. 

కానీ తల్లిపాలు అవడం వల్ల తన దగ్గిరే వుండేది. నేను కానీ, శేఖర్ కానీ తీసుకుందామనుకుంటే ఇంటి కప్పు ఎగిరిపోయేలా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ ఏడ్చేసేది. ఏమీ చెయ్యలేని పరిస్థితి. ఇంక బలవంతంగా ఎత్తుకుని ఒళ్ళో పడుకోపెట్టుకుని 'జయ జనార్ధనా కృష్ణ జానకీ పతే... జయ విమోచనా కృష్ణ జన్మ మోచనా...టhttps://www.youtube.com/watch?v=cdf-bscP324' పాట పాడితే కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని మొహంలోకి చూస్తూ వింటూ నిద్రపోయేది. 

ఆ ముచ్చట కూడా ఎన్నో రోజులు లేదు. మళ్ళీ మామూలే. నేను పాపకి, వీణాకి అన్నీ చేసి పెట్టి మధ్యాహ్నం రెండున్నర వరకూ తనతోనే వుండేదాన్ని. రెండున్నరకి శేఖర్ వచ్చాక నేను కంప్యూటర్ రూంలోకి వెళ్ళి నేను ఇండియా నుంచి తెచ్చుకున్న వర్క్ చేసుకుంటూ కూర్చునేదాన్ని. 

కానీ వీణాకి పాప ఎంత సేపూ తన దగ్గిరే వుండేసరికి అస్సలు ఓపిక వుండేది కాదు.    ఆ ఓపిక లేని తనంతో కోపం కూడా వచ్చేది. కోపంతో ఉక్రోషం వచ్చేది.  ఒకలాంటి డిప్రెషన్. అది పోగొట్టడానికి దగ్గర కూచుని తన చిన్నప్పటి కబుర్లు అన్నీ చెప్తూ వుండేదాన్ని.  పాప చాలా వరకు ఏడుస్తూనే వుండేది.

21వ రోజున బారసాల చాలా గ్రాండ్ గా చేద్దామనుకున్నాం. కానీ, పాప ఏడుపు చూసి పిలవాలనుకున్న వాళ్ళని ఎవరినీ పిలవలేదు.